ایران به‌عنوان یکی از کهن‌ترین تمدن‌های جهان و سرزمین اقوام بسیار متفاوت از نظر فرهنگ، سبک زندگی و سنت، در طول تاریخ از صنایع دستی بسیار متنوعی برخوردار بوده است. صنایع دستی ایرانی که هرکدام روایتگر داستان‌های جمعیت‌های متنوع فرهنگی در نقاط مختلف ایران پهناور است، از بهترین سوغاتی‌ها برای سفر به ایران است.
بافته های ایرانی به قدمت، ظرافت، ماندگاری و تنوع بسیار همانند ظروف سفالی معروف هستند. معروف ترین آنها فرش ایرانی است. هزاران سال است که در ایران بزرگ به عنوان پوشش کف استفاده می شده است. اشکال مختلف هندسی، مدال‌ها، پیچک‌ها و پیکره‌های گیاهان و جانوران بافته‌شده با مواد محلی خاص هر منطقه، با الهام از محیط طبیعی، باغ‌های رنگارنگ ایرانی را به یاد مردم می‌آورد. پر از گل و پرنده قالیچه های ایرانی بافته شده توسط عشایر از نظر سبک و طرح متفاوت است. از برجسته ترین قالی های عشایری می توان به گبه، گلیم و جاجیم اشاره کرد.
پارچه ایرانی
به نام قلمکار با طراحی دستی یا چاپ با مهرهای چوبی طرح دار ساخته می شود. ترمه یکی دیگر از دست‌بافت‌های ایرانی است که عمدتاً در یزد تولید می‌شود. بافت آن بسیار ظریف و زمان بر است. معروف ترین کارخانه تولید ترمه بافته های سنتی رضایی ترمه نام دارد. یکی دیگر از انواع گلدوزی های ایرانی زردوزی است. با استفاده از نخ های طلا و نقره، مروارید و سنگ های قیمتی طرح هایی می سازد. امروزه از مفتول های مسی جلا داده شده با طلا یا نقره و نخ های ابریشمی نیز استفاده می شود. همچنین شامل گلدوزی (دوخت دوزی)، سوزندوزی بلوچی (سوزند دوزی)، سکه دوزی (شیشه دوزی)، قولابدوزی رشتی (نوعی خاص گلدوزی) و پته دوزی کرمانی (سبکی از گلدوزی های ایرانی) است.
هنر صنایع دستی ایرانی فراتر از پارچه بافی است. شامل کارهای فلزی، نجاری، سفال، مینیاتور، خوشنویسی، محصولات نی، معرق و سنگ است.
آغاز فلزکاری ایرانی به مفرغ های لرستان برمی گردد. فلزکاری ایران شامل میناکاری (میناکاری) و قلم زنی (همچنین قلمزنی یا توروتیک) است که در آن فلز با کتهای رنگارنگ تزئین شده و تراشیده یا چکش کاری شده است. اصفهان به خاطر آثار هنری میناکاری اش معروف است.
صنایع چوبی در ایران شامل مراغ یا معرق (صنایع دستی ایرانی ساخته شده از قطعات کوچک چوب های مختلف) و منبت کاری است که ساختاری متفاوت از صنایع دستی سفالی دارد. خاتمکاری یکی دیگر از هنرهای خیمه دوزی ایرانی است که قدمت آن به دوره صفویه می رسد. این هنرمند سطح چوبی جعبه های جواهر، تخته شطرنج، میز و امثال آن را با اشکال مختلف (به طور کلی ستاره ای شکل) از قطعات چوب، استخوان، فلز و گاهی طلا، نقره، عاج و برنج تزئین می کند. گاهی اوقات با مینیاتور ترکیب می شود تا یک اثر هنری منحصر به فرد ساخته شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.