مواد اولیه زغال فشرده عمدتاً منشا گیاهی دارد.
شکل گیری معمولی زغال فشرده (زغال سنگ هوموس، به اطلاعات کلی در مورد طبقه بندی: انواع زغال سنگ) در جنگل های باتلاقی گسترده در مناطق پست شروع می شود.
زغال فشرده کرتاکالر را می توان از مراکزی درجه یک خریداری نمود.
درختان دی اکسید کربن هوا را از طریق فتوسنتز جذب می کنند و آن را به سلولز کربوهیدرات و سایر ترکیبات آلی تبدیل می کنند.
پس از مرگ تک تک درختان، آنها در باتلاق فرو می روند و بنابراین از فرآیند تجزیه هوازی عادی خارج می شوند – ابتدا ذغال سنگ نارس تشکیل می شود.
تاریخچه زمین شناسی بیشتر منطقه مورد بحث برای تبدیل شدن ذغال سنگ نارس به ذغال سنگ تعیین کننده است.
پوسته زمین معمولاً در ناحیه زمین‌های پست فرونشست زمین ساختی را تجربه می‌کند.
اگر این فرونشست در طول دوره های زمین شناسی (یعنی چندین ده میلیون سال) ادامه یابد.
رسوبات باتلاق پیت، اغلب تحت شرایط محیطی مختلف (از جمله پوشش طولانی مدت دریا).
به طور مداوم با رسوبات پوشیده شده و در عین حال در عمق بیشتر فرو می روند.
پوسته بالایی زمین هم فشار محیط و هم دمای محیط با افزایش عمق دفن افزایش می یابد.
این باعث به اصطلاح زغال‌زایی رسوبات ذغال سنگ نارس می‌شود. فشار آب را از بین می برد و افزایش دما باعث تبدیل شیمیایی ترکیبات آلی می شود که در طی آن غنی سازی کربن اتفاق می افتد.
در این فرآیند ابتدا زغال سنگ قهوه ای تولید می شود. زغال سنگ با افزایش غرق شدن تشدید می شود.
لیگنیت به زغال سنگ سخت و در نهایت آنتراسیت تبدیل می شود.
بنابراین، کیفیت زغال سنگ اغلب بهتر است، هر چه در زمین عمیق تر باشد و قدیمی تر باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.